martes, 28 de enero de 2014

I love Manila...

Sonará raro, pero me cansé de tanta playa al final... y he decidido irme al norte de Filipinas, rodeado de montañas, terrazas de arroz y mucho frío. Estuve un buen rato para decidir donde ir porque tenía varias opciones: ir al este a por más playa, ir a ver un par de volcanos o la decisión que he tomado, ir a Banaue, Batad y Sagada, tres poblaciones al norte de Filipinas donde podré hacer trekkings a diario. Así pues, por un vuelo realmente barato, por un precio inferior a lo que cuesta salir a cenar en Barcelona, he volado a Manila, una ciudad donde no es recomendable estar nada más que para enlazar con otros destinos..

Estos últimos días me he limitado a no hacer nada, me limité a tomar el sol y descubrir lugares menos comunes. Caminar algo más de una hora o conducir en moto durante 45minutos por duras carreteras me ha permitido encontrar playas auténticas y totalmente vírgenes donde lo único que encuentras son un par de casitas donde tomar un coco.




Y es que gente que ha estado por Asia dice que estas playas si bien no son tan impecables como en Tailandia, son más auténticas. Yo lo comprobaré a mi llegada a Tailandia :)







Playas donde espero, tarde en llegar el turismo y no las destroce como ha pasado con la playa del centro de El Nido. Playas donde debes vigilar que no te caiga un coco en la cabeza, y donde en vez de cervezas, te venden cocos recién caídos del árbol. Playas donde he podido apreciar alguno de los mejores atardeceres que he visto nunca. Sinceramente puedo decir que mis últimos días en El Nido han sido muy gratificantes y relajados.




Me fui de El Nido no sin antes olvidarme mis sandalias de trekking...hoy hace dos semanas que salí de Barcelona y ya he perdido tres cosas...pero sinceramente, no me sorprende, ya me lo esperaba...

Salir de El Nido me hizo recordar mis 24años de vida en 6h de trayecto ya que volví a temer por ella, y es que si Asia tiene esto, que en la carretera no hay normas. No logro entender como pueden superar los 100km/h con la mayor naturalidad del mundo en una carretera de curvas, sin asfaltar.

Ya en Manila y con la idea de ir al norte, decidí ir a comprar una sim card filipina y un jersey (necesario en montañas y en las 10h de bus por la temperatura del air co). Al tener tiempo necesario he creído interesante ir en jeepney (unos camiones que deben tener 30años, que sacan humo negro, y donde subes en él en movimiento. Una vez dentro dices donde quieres ir y vas pasando el dinero de mano en mano hasta que llega al conductor). Es muy primitivo pero es el transporte local). Pues bueno, ir en jeepney ha sido lo peor que podía haber hecho. Para poder situar mejor la sensación:

- Imagina una capital de país (tercermundista, más de lo que creía) con 13millones de habitantes (¡¡¡43000hab/km2!!!) que quiere actuar como una gran ciudad (sin poder llegar a serlo). Una ciudad sucia, sin encanto, ruidosa y contaminada, con altos índices de prostitución y delincuencia y sin normativa de ningún tipo. Imagínalo y estarás en Manila. Me ha bastado el "paseo" en jeepney para darme cuenta que es una ciudad anárquica y caótica. El punto final han sido las dos horas que he tardado para comprar una SIM card con internet, que resulta que las líneas móbiles solo funcionan en grandes ciudades y a una altura máxima de 8 pisos, por lo que no me sirve para ir a las montañas del norte. Pero no pasa nada, porque las 5horas que he tardado en total han permitido que al ir a comprar el billete de bus ya no qedaran :) y deba quedarme un día más en esta maravillosa ciudad.

Sinceramente no creía recibir tantos mails y tantos mensajes como los que estoy recibiendo. Gracias a cada uno de los que vinísteis a la cena. Que por cierto, me han llegado voces que en VC se armó un relativo revuelo con lo del escorpión. En esta vida tan ajetreada que llevo ahora si vais apurados podéis enviarme algún Aff...y lo hago jaja! Gracias a quienes me habéis mandado libros en pdf, y a quienes a diario me preguntáis como va todo. Espero que al volver se me reconozca porque con la velocidad que estoy adelgazando...

Os dejo un vídeo que he grabado esta mañana. Esto es el minuto a minuto las 24h en Manila.





16 comentarios:

  1. jo pensava que no feia fred per comprarte un jersey, i vigila perque nomes faltaria que caigues un coco el cap, el video quina pasada las portes obertes, si t'aprimas no passa res quan tornis ja et posaras en forma, pero recorda jo si que et coneixere, molts petons guapo,es una pasada tot lo que expliques

    ResponderEliminar
  2. quinas coses has perdut?

    ResponderEliminar
  3. albert gusta mucho fotos bonitos ok

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Besos marc para albert. Yo lejos acordar familia mama, tio, abuelos

      Eliminar
  4. Qué pasada de fotos!! aunque nada comparable con lo de Manila. Pero está bien que conozcas tanto la tranquilidad como el bullicio de una ciudad "sin ley", tal y como cuentas. Eso te va a hacer valorar mucho más el tiempo de retiro por el norte y las montañas.

    Sigue disfrutando de tu aventura y, PLEASE, con una BIG SMILE!! :D

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Marina! Muchas gracias! Tengo muchas ganas de verte! Mi estada en Filipinas ha sido rara ya lo sabes, pero en Vietnam que voy hoy, quiero que hagamos skype un día! Un besazo!

      Eliminar
  5. Esto es el Bronx!

    Sort a les muntayes!

    Juli.

    ResponderEliminar
  6. Segur que t'ho estàs passant de collons. Quina enveja!! Disfruta-ho que no te n'adonaràs i ja tornaràs a ser a Bcn.

    Aniré seguint el viatge que no va poder ser per aquí. Sort crack!!

    Parera

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Makinote!! Aquest viatge era dels dos...pero bueno tot sigui per bona causa. Treballa una miqueta q no pot ser q surtis a les 20h...es massa dhora...jajaj una abraçada er veig a la tornada

      Eliminar
  7. ull el que dius i el que es perdut, perque la teva mara pateix si no pot portart-ho ni dir-te on es com quan es a Tenerife. una abraçada ben forta dels IAIUS.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Doncs q no pateixi tant! Tot bé per allà! Un dia que pugui parlem per internet. Una abraçada als dos! Petona molt forts!

      Eliminar
  8. Quina pasada Marc! Només de llegir i veure tot el que estas fent donen ganes de fer unes vacances! jajaa

    Molta sort (que estic segur que sí) i disfruta el temps al màxim que tot lo bo passa massa ràpid nano...

    Una abraçada,

    Domene

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Domene! Quina alegria rebre un missatge teu! Això és molt.més q unes vacances de.plaer!.una abraçada nanu! Estem.en contacte i ens veiem a la tornada

      Eliminar
  9. Those photos are RIDICULOUSLY cheesy! How crazy beautiful are some places on this planet! And I mean that I am super jealous and want to be there!! Keep posting, lose more things if it means having lots of fun, but don't lose your passport and your head:) Missing you here!

    ResponderEliminar